-
1 dualizm
m (G dualizmu) sgt 1. Filoz., Relig. dualism 2. Fiz. duality- dualizm falowo-korpuskularny wave-particle duality3. Polit. duality* * *mifil., rel. dualism; dualizm ontologiczny ontological dualism; dualizm teologiczny theological dualism; dualizm falowo-korpuskularny fiz. wave-particle duality.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dualizm
См. также в других словарях:
dualizm — m IV, D. u, Ms. dualizmzmie, blm 1. «istnienie obok siebie dwóch odrębnych zjawisk, tendencji, zasad, pierwiastków; dwoistość» ∆ fiz. Dualizm falowo korpuskularny «właściwość materii polegająca na ujawnieniu się w pewnych doświadczeniach jej… … Słownik języka polskiego